Czarodziejski dowód osobisty (ang. Magic identity card) - dokument stwierdzający tożsamość osoby. Dekret o posiadanie takiego dokumentu został uchwalony w 1804 roku przez uwczesnego ministra magii Lentona Mitorlanda. Dokument zawierał podszebne informacje osobowe, aby zidentyfikować czarodzieja. Dokument ten był potrzebny aby podjąć pracę zawodową, czy uzyskać wstęp do skarbca w banku Overgrow. Od 1811 bez dowodu osobistego nie można było przedostać się przez granice państw. Czarodziejski dowód osobisty musi posiadać każdy czarodziej, który ukończył siedemnaście lat. Zakazuje się posiadanie takiego dokumentu nie ludzkim osobnikom magicznego świata (goblin, skrzat domowy, centaur, troll, duch, wila itp.) Nie ludzkie osobistości muszą posiadać inny dowód tożsamości zwany Identyfikatorem magicznym, dekret ten powstał w 1823 roku.
Informacje w dowodzie
- Imię lub imiona i nazwisko
- Data i miejsce urodzenia
- Zdjecie
- Płeć
- Status krwi
- Numer PRN
- Numer dowodu
- Nazwisko rodowe
- Imiona rodziców
- Kolor oczu
- Szczegolne umiejętności magiczne (Zmieniacz, Animag itp.)
- Opis różdżki
- Odcisk kciuka "magicznej dłoni"
- Podpis osobisty
- Pieczęć ministerstwa oraz podpis ministra magii.
Dowód zawierał również aktualny adres zamieszkania. Ten punkt zmieniał się samoczynnie za każdym razem, gdy dany czarodziej uważał swój aktualny lokum za dom.
Wygląd dowodu
Jest to mała żółta książeczka z czterema stronami. Na okładce posiada godło Ministerstwa Magii. Na dowód zostały rzucone zaklęcia, które nie pozwalają zniszczyć dokument w żaden siłowy i magiczny sposób, czy zmienić w nim dane osobowe. Dowód ponadto jest wodoodporny i ognioodporny.